Zaterdag 1 oktober 2011.
Een speciale dag.
Voor het eerste kleine kindervoetjes op onze bovenverdieping.
Want....
....de trap is er!
Ze vonden het wel spannend en speciaal, zo voor het eerst naar boven. Voor het eerst kunnen zien wat er zich daar 'boven' de ladder (die nu niet meer is natuurlijk...) allemaal bevindt. Voor het eerst hun eigen kamer kunnen checken. Voor het eerst een kamer op hetzelfde verdiep als die van hun behoeders-tegen-alle-kattenkwaad. Voor het eerst de badkamer aanschouwen. En natuurlijk, voor het eerst op de trap!
Om van al dat spannends te bekomen, even tot rust komen met een vleugje muziek. Ja, zelfs vanonder een blauwe plastic, weet Jennifer ons allen te bekoren met haar klanken. Meer dan de helft van de eer gaat natuurlijk naar zij die haar bespelen (in dit geval een quatres-mains met de Ridder en Melchior), maar toch ze krijgt een pluim van me, ons Jenny. Ze klinkt er zo anders in het nieuwe huis. Mooi, (nog) mooier...
Een vreugdedansje voor al dat nieuws.
En zoals zij al zei: 'Wat zo'n vaart heeft.....'.
En hopla een cha-cha-cha-ke in de 'keuken'! Moest er geluid op de foto staan, u zou blij worden van al dat enthousiasme!
En ja, het moet niet gezegd worden wie hier de rustigste in huis is...
Nog 1 week....
Ooooooh! Zo spannend!!!!!!
BeantwoordenVerwijderen