'Instagram makes me ignore my blog...'
Bovenstaande quote verwoordt zowat de vorige zes maanden.
1 september is zo een ideaal moment voor verandering, dus vertel ik je graag hoe het hier intussen gaat met ons kleinste brokje liefde...
Leonard wordt deze week al 6 maanden, een half jaar zeg!
We maken het heel erg goed, zowel wij (ik spreek voor de echtgenoot en mezelf), als Leonard en zijn broers. Er zaten zware periodes in dat eerste half jaar, van die momenten waarop ik het liefst een 'hele week heel ver hier vandaan en helemaal alleen' had geboekt (de echtgenoot mocht mee als hij wou en kon), maar al bij al hou ik na die zes maanden vooral een heel voldaan gevoel over. Leonard is onze eerste baby die nog nooit naar de crèche ging tot aan zijn 6 maanden. Bij de drie 'grote' zonen ben ik telkens op 3 maanden beginnen werken of verder studeren. Het was dus echt genieten om een baby van ons voor het eerst eens te zien groeien terwijl ik er naast stond (en sta).
Intussen kan hij rollen (zowel van buik naar rug als van rug naar buik). Als hij op zijn buik ligt, probeert hij zijn knieën onder zijn poep te steken om vooruit te komen. Maar veel vooruit geraakt hij nog niet.
Hij wordt op handen gedragen door zijn drie grote broers, maar toch vooral door Melchior. Van Melchior zou je kunnen stellen dat hij letterlijk en figuurlijk 'dolverliefd' is op zijn kleinste broer. We moeten hem vaak intomen in zijn dolle spelletjes met Leonard, maar zijn daarbij telkens weer vertederd door de grote liefde tussen die twee broers.
Intussen heeft hij ook veel van zijn weelderige, bruine haardos van bij de geboorte verloren, kwamen er blonde haren piepen en werd het duidelijk dat hij met blauwe ogen door het leven zal gaan.
Sinds een dikke maand geeft hij vanzelf een duidelijk ritme aan. 's Morgens wakker worden rond 6u30 à 7u, drinken bij mama in bed, opstaan en wat spelen. Tegen 9 uur is hij alweer moe, beetje drinken, bedje in en vanzelf in slaap vallen (overdag kan hij dat, 's avonds niet...).
Tegen 12u à 13u wordt hij weer wakker en drinkt hij een beetje, weer spelen. Dat spelen houdt in: in zijn 'park' of op de speelmat of onder de speelboog spelen met kraakboekjes, labeldoekjes, sophie la giraffe, een activiteitenbal enz. of 'haartjetrek' doen bij zijn grote broers of gewoon platgeknuffeld of rondgedragen worden (ook door die grote broers).
Tegen 14u30 à 15u is het weeral genoeg geweest. Soms drinkt hij dan nog een beetje, soms niet. Bedje in tot ongeveer 17u30 à 18u. Daarna is hij wakker voor de avond.
Die bestaat uit drinken, rondgedragen worden (bijv. eens mee in de moestuin om één of andere groente te plukken), spelen met of zonder broers, nog eens drinken en dan belandt Leonard meestal in de wipper (ook wel 'relax' genoemd), waarin we hem wiegen tot hij in slaap valt. Soms valt hij al drinkend in slaap.
We deden al veel pogingen om hem vanzelf in slaap te laten vallen in bed, maar daar is de tijd duidelijk nog niet rijp voor. Meestal begint dat de eerste 5 minuten goed, maar begint hij dan te huilen en geraakt hij helemaal in paniek. Aangezien hij het overdag wél kan (zonder huilen), wachten we gewoon nog wat af en proberen we over een maand ofzo nog eens of hij het dan wel kan.
Tegen 20u slaapt hij heel diep en brengen we hem naar zijn bed. Hij heeft een tijdje doorgeslapen van 22u tot 6u30, maar aangezien hij nu om 20u slaapt, wordt hij 's nachts vaak terug één keer wakker. Dat laatste vind ik eigenlijk minder erg dan een wakkere baby tot 22u 's avonds. Een verhaal van geven en nemen, die baby's...
Tegenwoordig is Leonard een hele rustige, vrolijke baby. Hij kan stilletjes liggen te spelen om dan ineens de breedste glimlach boven te halen als hij je ziet voorbij komen. Hij wandelt natuurlijk ook graag rond op je arm, maar is al helemaal content met 'schoot zitten' en van daaruit wat rond kijken. Naar mijn aanvoelen en herinnering totaal anders dan zijn broers Melchior en Astor, maar wel helemaal zoals zijn broer Wolf.
Benieuwd wat de komende maanden ons gaan brengen.
